СӘЛ ҚОШТАСПАЙ ТҰРАЙЫҚШЫ, ҚЫМБАТТЫМ! Сенің жаның неткен шемен шерлі еді, Серт еткенсің бірақ оны ашпауға. Екеумізді бөліп тұрған пердені, Күш жетпейді мүлде жұлып тастауға. Айтқың келер. Айтқым келер. Үнсіздік... Үнсіз халде түсініскен сәт ғажап. Жақсыларды жаратпайды мұңсыз ғып, Біздер үшін бұл әрине, тәтті азап. Торығамыз тәтті азаптың төрінде, Ортақ -үміт, Жұмбақ- сезім, Жеке- дау. Шын бақытты болу үшін өмірде, Шын сүю де жеткіліксіз екен-ау! Күйіп тындық, қалған жандай өртеңде